Κάποτε, αρχές καλοκαιριού, τότε που οι πρώτες ζέστες σου θυμίζουν τις διακοπές, τον είχε ρωτήσει αν θα πάει διακοπές. “Μπα έχουμε βρέφος. Θέλει φροντίδα” του είχε αποκριθεί.
Η ίδια αυτή φροντίδα δεν θα πάψει ποτέ από την πατρική σκέψη, ακόμα κι ετοιμοθάνατος ο πατέρας στην παραλία του συγγραφέα, πλακώνει με το χέρι του τα ρούχα του γιου του μην τα πάρει ο αέρας. Η μέριμνα αυτή ταυτίζεται με τις καλλυντικές δυνάμεις όπου κάποιος που βλέπει μία βρύση να τρέχει άσκοπα, τρέχει να την κλείσει μη στερέψει το νερό.
Είναι η σωφροσύνη που διέπει την πατρική φροντίδα κατά κανόνα, παρά τις χτυπητές εξαιρέσεις.
Κι όμως αν οι ιδέες είναι δυνατές μπορεί να σταθεί ένα μικρό διήγημα. Άραγε γιατί στους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ζητάνε αριθμό λέξεων και όχι ιδεών; Δύο προκείμενες που οδηγούν σε συμπέρασμα χρειάζονται για τον συλλογισμό, έλεγε ο μεγάλος φιλόσοφος.
Πηγή: Κώστας Καβανόζης: Τζάμπα η παράσταση: Διηγήματα. Αθήνα : Πατάκη. 2020. σ. 11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου